ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ

Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν παραιτηθεί από την ζωή τους. Δεν ενοχλούνται, δεν κάνουν τίποτα. Περιμένουν τον χρόνο να περάσει. Έχουν χάσει την ικανότητά τους να αντιδρούν.
Το σύστημα συνεχίζει να σε βομβαρδίζει με την δική του πραγματικότητα. "Δεν υπάρχει άλλη αλήθεια εκτός από αυτή που σου δίνω "εγώ λέει. Παρόλη όμως την προσπάθειά του υπάρχουν ρήγματα στον κόσμο του. Συνάνθρωποι ρίχνουν κλεφτές ματιές και σαστισμένοι ψελλίζουν για μια άλλη πραγματικότητα. Πάει καιρός που μαζί με άλλους λύθηκες από το κατάρτι και ακούς έκθαμβος το τραγούδι των σειρήνων. Κάθε φορά όμως που ακούς κάποιον να αμφιβάλλει και να κλείνει τα αυτιά του στις συχνότητες η καρδιά σου σκιρτά. "Λες να ζω σε μια πλάνη " αναρωτιέσαι . Την επόμενη στιγμή ξανάρχεται η ίδια φωνή δεν υπάρχει άλλη αλήθεια εκτός από αυτή που σου δίνω εγώ.
Υπάρχουν στιγμές που σε πιάνει η αγωνία για το αύριο. "Θέλω να αλλάξω τον κόσμο " λες. Βγαίνεις με φίλους να φωνάξεις γι αυτό. Σχεδόν πάντα καταλήγει σε πετροπόλεμο. Κάποτε αναρωτιέσαι, μέσα στην θορυβώδη ηρεμία του δωματίου σου, αν έπρεπε να ρίξεις εκείνη τη πέτρα στον Γιάννη τον υιό της Μαρίας που παίζατε, μικρά παιδιά, μαζί στα δρομάκια του Κολωνού . Η στολή του αστυνομικού. Αυτή σε είχε εξοργίσει. " Δεν υπάρχει άλλη αλήθεια εκτός από αυτή που δίνω εγώ".
Ξαφνικά όμως μια μέρα, σαν από θεία φώτιση, τα πράγματα έδειχναν διαφορετικά. Είχες ανακαλύψει την βαρύτητα. Μια άλλη πραγματικότητα ήταν μπροστά σου. Ήταν πάντοτε εκεί μπροστά σου. Από καιρό έβλεπες σημάδια. Αισθανόσουνα ότι υπήρχε κάτι διαφορετικό. Είχες ζητήσει να σου φανερωθεί. Τώρα ξαφνικά το παζλ φαινόταν συμπληρωμένο. Ήσουν χαρούμενος για αυτή την εξέλιξη. Υποσυνείδητα την περίμενες χρόνια. Δεν υπήρχε άλλος χρόνος για ονείρεμα. Έπρεπε να δράσεις.
Ήταν κάποιες φορές που
φοβήθηκες σε μια μάχη.
Πρόδωσες και είπες ψέματα
Πήρες ένα δρόμο που δεν ήταν δικός σου
Υπέφερες για πράγματα άνευ σημασίας
Αμέλησες τα πνευματικά σου καθήκοντα
Πλήγωσες κάποιον που αγαπούσες
Σκέφτηκες ότι δεν είσαι άξιος

Τώρα όμως έπρεπε να αποφασίσεις. Τώρα είναι η στιγμή.
Ο δρόμος του πολεμιστή ή η φωνή που ξανάρχεται μέσα στο μυαλό σου ( δεν υπάρχει άλλη αλήθεια εκτός από αυτή που σου δίνω εγώ) ;

ΠΟΙΑ ΚΡΙΣΗ ;

Τον τελευταίο καιρό δεχόμαστε μια μεγάλη επίθεση παραπληροφόρησης. Προσπαθούν να ας πείσουν ότι η οικονομική κρίση είναι εδώ. Ότι τα στραβά που νιώθουμε και βλέπουμε είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Μα θα μου πείτε η ανεργία, οι απολύσεις, το κλείσιμο των εργοστασίων.
Όλα αυτά φίλοι μου οφείλονται στο κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό σύστημα στο οποίο ζούμε. Δηλαδή στο καπιταλιστικό σύστημα. Είναι μέρος του συστήματος. Τα εργοστάσια που κλείσανε ήταν προγραμματισμένα να κλείσουνε, η ανεργία υπήρχε στην Ελλάδα, οι οικοδομές το ξέραμε μια πενταετία πριν ότι δεν μπορούσε να έχουν την ίδια ανοδική πορεία πωλήσεων, όσο για τα πολυτελή αυτοκίνητα, πόσοι ακόμα θα αγόραζαν. Βέβαια σε αυτό το κλίμα αβεβαιότητας που καλλιεργείτε είναι φυσικό ο κόσμος να συγκρατείτε και να περικόβει τα έξοδά του.
Ξέρετε τι σημαίνει οικονομική κρίση; Κατάρρευση του συστήματος. Σημαίνει ότι την επόμενη στιγμή κατεβαίνει ο γενικός. Δεν λειτουργούν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες, οπότε δεν έχουμε νερό, ρεύμα, τηλέφωνο. Δεν υπάρχει βενζίνη όποτε δεν υπάρχουν συγκοινωνίες, δεν κινούνται αυτοκίνητα, τρένα, καράβια. Δεν υπάρχουν προμήθειες αγαθών άρα κλειστά τα super market, οι φούρνοι, τα ψιλικατζίδικα. Δεν υπάρχει αστυνόμευση οπότε λειτουργεί το πλιάτσικο και κυριαρχούν οι συμμορίες. Πόσο μπορεί να διαρκέσει μια τέτοιας μορφής οικονομικής κρίση. Μέχρι να φτάσουμε στα όριά μας. Μέχρι να έχουμε απελπιστεί από την πείνα, τον θάνατο και τον αλληλοσπαραγμό και να παρακαλάμε να έρθει κάποιος να μας σώσει.
Και τότε θα έρθει. Σαν έτοιμο από καιρό θα έρθει για να σώσει τον κόσμο. Θα παρακαλάμε για φαγητό και θα μας δοθεί ένα ωραιότατο μεταλλαγμένο και γενετικά τροποποιημένο φαγητό. Θα ζητήσουμε να μας σώσουν από τις συμμορίες και θα αναπτυχτεί πανέτοιμος ο παγκόσμιος στρατός. Για να σωθούμε από τις αρρώστιες θα ψεκάζουν με ωραιότατα αεροπλανάκια. Για να ξεφύγει το μυαλό μας από την δυστυχία θα παρακολουθούμε προγράμματα που θα μας χαλαρώνουν με υποσυνείδητα μηνύματα.
Καλά ρε φίλε, θα μου πεις αυτά συμβαίνουν και τώρα. Βεβαίως, μόνο που η διαφορά είναι, ότι τότε θα παρακαλάμε να τα εφαρμόσουν πάνω μας.
- Σε παρακαλώ, βάλε μου και ένα τσιπάκι να μην αισθάνομαι μόνος. Να ξέρω ότι κάποιος με παρακολουθεί βρε αδελφέ.
Με όλες αυτές τις μικρές οι μεγάλες κρίσης μας δοκιμάζουν και μας ετοιμάζουν για να δεχτούμε το χειροτέρα σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό.
Τελείωσαν όλα;
Μμμμ . Ως γνωστόν υπάρχει πάντα ένα μικρό γαλατικό χωριό που αντιστέκεται.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΕΜΕΙΣ

"Κι όσα σημειώνω τα σημειώνω γιατί δεν υποφέρνω να βλέπω το άδικο να πνίγει το δίκιο.
Για κείνο έμαθα γράμματα στα γεράματα και κάνω αυτό το γράψιμο το απελέκητο, ότι δεν είχα τον τρόπον όντας παιδί να σπουδάξω: ήμουν φτωχός κι έκανα τον υπηρέτη και τιμάρευα άλογα, κι άλλες πλήθος δουλειές έκανα, να βγάλω το πατρικό μου χρέος που μας χρέωσαν oι χαραμήδες, και να ζήσω κι εγώ σε τούτη την κοινωνία, όσο έχω τ'αμανέτι του Θεού στο σώμα μου.
Κι αφού ο Θεός θέλησε να κάμει νεκρανάσταση στην Πατρίδα μου, να τη λευτερώσει από την τυραγνία των Τούρκων, αξίωσε κι εμένα να δουλέψω κατά δύναμη, λιγότερον από τον χερότερο πατριώτη μου Έλληνα. Γράφουν σοφοί άντρες πολλοί, γράφουν τυπογράφοι ντόπιοι, και ξένοι διαβασμένοι για την Ελλάδα.
Ένα πράμα μόνο με παρακίνησε κι εμένα να γράψω: ότι τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί να τη φυλάμε κι όλοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει «εγώ»· όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε «εμείς».
Είμαστε στο «εμείς» κι όχι στο «εγώ». Και στο εξής να μάθομε γνώση, αν θέλομε να φκιάσομε χωριό να ζήσομε όλοι μαζί. Έγραψα γυμνή την αλήθεια, να ιδούνε όλοι οι Έλληνες ν' αγωνίζονται για την πατρίδα τους, για τη θρησκεία τους· να ιδούνε και τα παιδιά μου και να λένε: «Έχομε αγώνες πατρικούς, έχομε θυσίες -αν είναι αγώνες και θυσίες.
Και να μπαίνουν σε φιλοτιμία και να εργάζονται στο καλό της πατρίδας τους, της θρησκείας τους και της κοινωνίας- ότι θα είναι καλά δικά τους.
Όχι όμως να φαντάζονται για τα κατορθώματα τα πατρικά, όχι να πορνεύουν την αρετή και να καταπατούν το νόμο, και να 'χουν την επιρροή για ικανότη"

(Β' 463). Μακρυγιάννης

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Έχουμε συμφωνήσει ότι έτσι όπως είναι διαμορφωμένο το πολιτικό οικονομικό κοινωνικό σύστημα εξυπηρετεί τελικά μια μικρή ελίτ πλουσίων, που εκμεταλλεύεται τον πλανήτη. Αυτή η ελίτ προγραμματίζει τις ενέργειές της για χρόνια μπροστά και έχει εναλλακτικές λύσεις σε εμπόδια που θα συναντήσει.
Σε ένα τέτοιο διαμορφωμένο σκηνικό ποια θα μπορούσε να είναι η αντίδρασή μας; ( για όσους θέλουν να αντιδράσουν ).

Χρειάζεται η σκέψη μας να βγει από τον κατεστημένο τρόπο αντίληψης, με τον οποίο έχουμε όλοι εκπαιδευτεί να έχουμε και να προταθούν λύσεις επαναστατικές που να μην μπορεί το σύστημα να αντιμετωπίσει εύκολα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το σύστημα έχει υπόψη του τις πιθανές αντιδράσεις και έχει βαθμό ετοιμότητας ανάλογο με τις πιθανότητες ανάπτυξης της εκάστοτε κίνησης.
Ας δώσουμε μερικές ιδέες που θα μπορούσαν να συζητηθούν και να κυοφορηθούν στο μυαλό μας για μελλοντική δράση.

Α) Αυτοδιαχείριση. Μεγάλο ρόλο θα μπορούσαν να παίξουν οι συνδικαλιστικοί φορείς. Συνδικάτα ή συνεταιρισμοί θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τράπεζες με τα χρήματα των δικών τους μελών. Καταστήματα με προϊόντα που θα έρχονται κατευθείαν από τον παραγωγό, χωρίς μεσάζοντες με αποτέλεσμα την μείωση της τιμής των προϊόντων στο μισό από ότι πληρώνουμε τώρα. Με βάση ελληνικές έρευνες και ευρεσιτεχνίες θα μπορούσαν να κατασκευαστούν προϊόντα που χρησιμοποιούν τεχνολογία φιλική προς το περιβάλλον και την τσέπη μας. Ενέργεια όπως το υδρογόνο θα μπορούσε να αντικαταστήσει το πετρέλαιο και την βενζίνη. Για να μην μιλήσουμε για αντιβαρύτητα και αιθήρ. Έλληνες εφευρέτες υπάρχουν πολλοί, ιδέες πολλές το πρόβλημα είναι ποιος το οργανώνει.

Τα σημερινά συνδικάτα δεν νομίζω ότι μπορούν να παίξουν αυτό τον ρόλο. Εκεί επικρατεί η κομματολογία και το προσωπικό συμφέρον. Χρειάζονται άνθρωποι ιδεολόγοι. Σύγχρονοι ήρωες- φιλόσοφοι.

Η πρακτική παίρνω ένα πανό και φωνάζω ή απεργώ για κάποιες μέρες δεν απέδωσε ποτέ, εκτόνωσε απλώς την κατάσταση ( παρόλο που είναι θεμιτό να εκφράζει ο καθένας την άποψή του ). Μην ξεχνάμε ότι είναι όλα σχεδιασμένα ώστε να φανεί ότι έγινε υποχώρηση και στο τέλος κέρδισε ο λαός. Στην πραγματικότητα πάντα κερδίζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η παγκόσμια ελίτ.

Τότε τι; Δεν υπάρχει γιατρειά;

Παρατηρούμε, σκεφτόμαστε, συζητάμε, ενεργούμε.
Ουσιαστικός ενεργός πολίτης και…… τα ξαναλέμε.

Άσχετη με το θέμα σημείωση:
Τις τελευταίες ημέρες έχω πρόβλημα με την πρόσβαση στην ιστοσελίδα μου. ( Broken Link ) Αν γνωρίζει κάποιος μπορεί να μου πεί αν αυτό είναι φυσιολογικό και πως αντιμετωπίζεται. Ευχαριστώ.

ΜΟΝΟ ΜΕ ΚΕΙΜΕΝΑ

Το Πρωτόκολλο 5.11 – 5.12
"Για να ελέγξουμε και να χειραγωγήσουμε την κοινή γνώμη, θα πρέπει να την κάνουμε πολύπλοκη εκφράζοντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα πολλαπλές και αντιφατικές γνώμες, ώστε οι άνθρωποι να χαθούν στον λαβύρινθο τους και να πιστέψουν τελικά ότι αξίζει καλύτερα να μην έχει κανείς γνώμη πάνω στην πολιτική. Αυτά βέβαια είναι ζητήματα που η κοινωνία δεν πρέπει να γνωρίζει, δεν επιτρέπεται να τα γνωρίζει κανείς εκτός από εκείνον ο οποίος την διευθύνει. Αυτό είναι το πρώτο μυστικό.
Το δεύτερο μυστικό, αναγκαίο για να κυβερνά κανείς με επιτυχία, αναφέρεται στην αύξηση των ελαττωμάτων του λαού, των συνηθειών και των παθών ώστε κανείς να μην μπορεί να ξεκαθαρίσει αυτό το χάος, και οι άνθρωποι να φτάσουν στο σημείο της απόλυτης ασυνεννοησίας. Αυτή η τακτική θα έχει επίσης σαν συνέπεια την αύξηση της διχόνοιας μεταξύ των κομμάτων και τη διάλυση των δυνάμεων που δεν θα θέλουν να υποταχθούν σε μας.
Κάθε ατομική πρωτοβουλία θα αποθαρρυνθεί και η τακτική μας αυτή θα είναι ισχυρότερη από τα εκατομμύρια των ανθρώπων στους οποίους έχουμε σπείρει την διχόνοια. Είναι αναγκαίο την διάθεση για ανατροπή των κοινωνιών χρησιμοποιώντας μεθόδους που θα απαλείψουν εντελώς οποιοδήποτε αίσθημα πρωτοβουλίας. Θα οδηγήσουμε τα άτομα αυτά στο σημείο να απελπίζονται όταν βρίσκονται αντιμέτωπα με μια υπόθεση που θα απαιτεί ανάπτυξη πρωτοβουλιών για την επίτευξή της."
( Απο τα Πρωτόκολλα της Νέας Τάξης )

Η Πρόταση
Επιστροφή στις βασικές ηθικές αξίες της κοινωνίας.
Επιστροφή σε ένα απλό τρόπο ζωής.
Επιστροφή στην καθημερινή διαπροσωπική επικοινωνία.

Από το βάθος της Ελληνικής Φιλοσοφίας
"Να ασκείσαι ώστε να κυριαρχείς σε όλα αυτά τα κακά, απ’ τα οποία είναι ντροπή να κυριαρχείται η ψυχή, το κέρδος δηλαδή, την οργή, την ηδονή και την λύπη. Θα επιτύχεις να κυριαρχήσεις, αν θεωρείς πως είναι κέρδη εκείνα με τα οποία θα αυξηθεί η υπόληψή σου και όχι εκείνα με τα οποία θα αυξηθούν οι πόροι σου.
Ως προς την οργή, να συμπεριφέρεσαι προς όσους σφάλουν με το ίδιο ακριβώς τρόπο που θα ειχες την αξίωση να συμπεριφερθούν και οι άλλοι σε σένα, αν έσφαλλες.
Ως προς τις τέρψεις να θεωρήσεις ντροπή να είσαι δούλος των ηδονών.
Ως προς τις λύπες τέλος, αν στρέφεις τα βλέμματά σου προς τα ατυχήματα των άλλων και υπενθυμίζεις στον εαυτό σου πως και εσύ είσαι άνθρωπος.

Είναι δυνατό να παρακινηθείς ιδιαίτερα να επιθυμείς τις καλές πράξεις, αν κατανοήσεις ότι από αυτές απολαμβάνουμε τις πραγματικές ηδονές. Γιατί στη οκνηρία και στις κατά κόρον απολαύσεις, στέκουν πάντα δίπλα στις ηδονές οι λύπες, ενώ η διαρκής και επίμονη ενασχόληση με την αρετή και η ρύθμιση του βίου με σωφροσύνη παρέχει πάντοτε τις πιο αληθινές και πιο σταθερές τέρψεις. " ( Ισοκράτους προς Δημόνικον 21, 46,16)

ΕΛΛΑΔΑ. Η ΦΤΩΧΟΤΕΡΗ ΧΩΡΑ ;

Το 1955 ο Σοφοκλής Βενιζέλος ως πρωθυπουργός της Ελλάδος επισκέπτεται την Μόσχα και συναντάει τον Νικήτα Κρουτσόφ ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης.
« Η Ελλάδα είναι φτωχή χώρα » ισχυρίζεται ο Σ. Βενιζέλος.
« Η Ελλάδα έχει πολύ ορυκτό πλούτο, αλλά δεν σας αφήνουν να τον βγάλετε » απαντάει ο Ν. Κρουτσόφ.

Πενήντα τέσσερα χρόνια μετά το κατεστημένο της εξουσίας στην Ελλάδα επιμένει στην ίδια άποψη.
Αυτή είναι η αλήθεια ή είναι ένα από τα συνήθη ψεύδη εξουσίας;

Τον Μάρτιο του 1980, μετά από έρευνες του ΙΓΜΕ ( Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών ερευνών ) ανακοινώνεται ότι στον Νομό Καβάλας, στο όρος Σύμβολο υπάρχει τεράστιο κοίτασμα ουρανίου αξίας 293 δις Ευρώ. Στην χώρα έχουν εντοπιστεί 22 θέσεις ουρανιούχου μεταλλεύματος το οποίο σε κατεργασμένη μορφή στοιχίζει 20.000 δολάρια το γραμμάριο. Το συνολικό εξωτερικό χρέος της Ελλάδας (ιδιωτικό και κρατικό) στο τέλος του 2008 ήταν περίπου 360 δις. Σκεφτείτε ότι με ένα κοίτασμα ουρανίου θα μπορούσαμε να σβήσουμε σχεδόν το χρέος της Ελλάδος.

Στην χώρα μας υπάρχει επίσης και ένα άλλο σπάνιο και πανάκριβο ορυκτό το όσμιο. Έχει εντοπιστεί μόνο στο Οντάριο του Καναδά και στην Ρωσία. Χρησιμοποιείται στις διαστημικές αποστολές.
Έχουν εντοπιστεί αδαμαντοφόρα κοιτάσματα στην Κεντρική Μακεδονία και στην Ξάνθη. Επίσης υπάρχουν στο υπέδαφος της χώρας μας πολύτιμοι λίθοι όπως ρουμπίνι, χαλαζίας, τοπάζι, αμέθυστος, οπάλιο, τιρκόνιο, τυρκουάζ, ιάσπις και φυσικά χρυσός.

Επίσης ημιπολύτιμα ορυκτά όπως ο άργυρος και ο χαλκός. Μόνο το κοίτασνα των Σκουριών Χαλκιδικής έχει αποθέματα 130.000.000 τόνους χαλκού.
Συνεχίζουμε . Μαγγάνιο (χρησιμοποιείτε για την παραγωγή χάλυβα, την παραγωγή αλουμινίου μαγειρικών σκευών κλπ ) , Σιδηροπυρίτης, Σφαλερίτης, Γαληνίτης, Μόλυβδος, Ψευδάργυρος, Μαγνητίτης, Χαλκοσίνης, Ιλμενίτης και Κοβελίνης ( ορυκτά βιομηχανικής χρήσης).

Κουραστήκατε. Η λίστα των ορυκτών μόλις άρχισε.

Θα παραθέσω μόνο ένα ακόμα στοιχείο. Πετρέλαιο.

Αυτά είναι ένα μέρος απο στοιχεία του ορυκτού πλούτου της Ελλάδος που δείχνουν γιατί οι γείτονές μας έχουν τέτοια αγάπη για το έδαφος της Ελλάδος ώστε θέλουν να το έχουν δικό τους. ( Μέχρι και η Λιβύη κυκλοφόρησε χάρτες το 2004 για εκμετάλευση σε πιθανά κοιτάσματα πετρελαίου μέχρι τα 200 ν.μ. , δηλαδή περιλαμβάνει και την νήσο Γαύδο ).

Το ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν τόλμησαν να αναπτύξουν ένα πρόγραμμα εξόρυξης του ορυκτού πλούτου της χώρας μας ίσως από μια άλλη άποψη να είναι η πιο σωστή επιλογή. Ελπίζω και εύχομαι ότι θα έρθει κάποια γενιά πολιτικών μελλοντικά, που θα μπορεί να διαχειριστεί τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές καταστάσεις καλύτερα από τις προηγούμενες γενιές. Ελπίζω στην φώτισή τους γιατί για την εκπαίδευση των νέων έχω τις αμφιβολίες μου.

Εν κατακλείδι για να συνεννοούμαστε. Άλλο η μη ύπαρξη ορυκτού πλούτου της Ελλάδος και άλλο η αδυναμία εξόρυξης του.

( Πηγή : Αγνωστος Ορυκτός Πλούτος της Ελλάδος, Ι. Παπαζήσης, Εκδόσεις Καδμος )